Śląsk na nowo i wciąż od nowa. Śląsk odmieniany przez wszystkie przypadki. Lokalność i lokalsi, Ślązacy z dziada pradziada i Nowi Ślązacy. Śląska cepeliada i Śląsk ultranowoczesny, prapremierowy, ponadczasowy. Śląsk na scenie i w kulisach, w muzyce, w słowach, rytmach i w powietrzu. Spróbujmy wspólnie poukładać te elementy, które wymykają się wszelkim klasyfikacjom, bo z natury są nieklasyfikowalne. Pokażmy to, co naszym zdaniem w lokalnej kulturze najcenniejsze, najciekawsze, najbardziej frapujące. Pokażmy wszystkim nasz PRZYSTANEK ŚLĄSK.

Teatr Śląski od lat twórczo eksploruje lokalne tematy. Spektakle takie jak „Piąta strona świata”otwiera się w nowej oknie, „Pokora”otwiera się w nowej oknie, „Skazany na bluesa”otwiera się w nowej oknie, „Drach”otwiera się w nowej oknie czy „Byk”otwiera się w nowej oknie to tylko niektóre tytuły, dzięki którym na widowni zasiadali – często pierwszy raz – widzowie na co dzień posługujący się śląskim językiem, zainteresowani przewalającą się przez ten region historią czy chcący poznać bohaterów pochodzących stąd, podobnych sobie. Teatr Korezotwiera się w nowej oknie, pierwsza prywatna scena w Polsce, swoim „Cholonkiem”otwiera się w nowej oknie powstałym niemal dwie dekady temu, a później przedstawieniem „Mianujom mie Hanka”otwiera się w nowej oknie granym również w Parlamencie Europejskim czy ostatnim hitem „Weltmajstry”otwiera się w nowej oknie, eksploruje śląskość jako swój pomysł na komitywę z widzem. Oprócz Teatru Śląskiego czy Teatru Korezotwiera się w nowej oknie inne sceny województwa odkryły atrakcyjność lokalnych tematów; wystarczy przywołać wielki hit Teatru Zagłębiaotwiera się w nowej oknie, czyli „Nikaj”otwiera się w nowej oknie Zbigniewa Rokity, „Chopców z Roosevelta”otwiera się w nowej oknie Teatru Nowego w Zabrzuotwiera się w nowej oknie czy kultowe przedstawienia unikatowego na teatralnej mapie Polski Teatru Naumionego z Ornontowicotwiera się w nowej oknie.

My, twórcy na Śląsku i w Zagłębiu, na styku sceny i widowni wielokrotnie rozpracowywaliśmy lokalne traumy, opisywaliśmy dawne i obecne problemy tego miejsca, przypominaliśmy i o jasnych, i o szczególnie ciemnych momentach historycznych, które zaważyły na tym, gdzie i kim teraz jesteśmy. Nasi autorzy i bohaterowie przywracali wiarę, rozjaśniali pamięć i dodawali siły w budowaniu lokalnej tożsamości, często coraz bardziej zapomnianej. A teraz, w dobie kolejnej Śląskiej Wiosny i walki o własną tożsamość, język i kulturę, chcemy spojrzeć szerzej, widzieć więcej i myśleć jaśniej o tym, co za nami, co mamy teraz i co jeszcze jest do zrobienia.

W trakcie trwającego ponad miesiąc multidyscyplinarnego wydarzenia nie tylko przypomnimy najważniejsze spektakle teatrów województwa śląskiego poruszające temat lokalności, lecz także wspólnie zastanowimy się, jaki teraz jest Śląsk: święty, przeklęty, a może przegięty? Jakie jeszcze narracje czekają na odkrycie, jakie postaci czają się w pamięci osób, które jeszcze możemy o to zapytać? Jak wreszcie mówić dziś językiem kultury o Śląsku, by właśnie nie przegiąć? A może właśnie tak, by przegiąć?!

Oprócz spektakli granych na kilku scenach teatralnych w miastach województwa śląskiego zaprosimy też na koncerty, debaty i działania performatywne. Nie zabraknie rozmów o języku i przekładzie, o literaturze i poczuciu wspólnoty, o śląskim queerze, o twórczym odczytywaniu tradycji i budowaniu siebie tutaj, teraz, w tym miejscu, wciąż na nowo, by wyrazić to, co faktycznie chcemy. Sprowokujemy was do rozmowy i wejdziemy w dialog; pokażemy wszystko, co ważne, i wyciągniemy na światło dzienne to, co zapomniane; stworzymy nową kulturową sieć PRZYSTANEK ŚLĄSK; sieć, którą damy się splątać, w której najważniejsza jest interakcja i to, co powstaje na zderzeniu artysty z widzem, nadawcą kultury i jej odbiorcą.

PRZYSTANEK ŚLĄSK rozpoczynamy już 15 września. Bądźcie z nami!

Robert Talarczyk