To dzieło Pippo Delbono stało się nową podróżą ku „radości”, którą artysta kontynuuje wraz ze swoją niezwykłą grupą aktorów w nowym trybie – w związku z pustką po odejściu Bobò. Bobò był oddanym członkiem grupy Delbono od dnia, kiedy poznali się w szpitalu psychiatrycznym w Neapolu w 1995 r. Był głównym aktorem Delbono przez ponad 20 lat, jak również poetycką ikoną sztuki Delbono zarówno w teatrze, operze, jak i w filmach, które robili razem. Bobò wciąż zaznacza swoją silną obecność nieobecność na scenie oraz poza nią w czasie podróży przez „hymn radości”. Inscenizacja tego utworu jest poszukiwaniem tej szczególnej okoliczności. To przekraczanie rzek skrajnych nastrojów – strachu, radości, bólu, entuzjazmu, by w końcu, w jednej chwili, uchwycić eksplozję tej radości.
Zamiast zastygać w obrazach, dźwiękach czy wskazówkach scenicznych, Pippo Delbono i aktorzy jego zespołu starają się każdego wieczoru posuwać o krok dalej w kierunku tej nieskrępowanej egzaltacji, tej palącej intuicji, sprowadza więc klaunów, cyrk i taniec. Oto wspomnienie szamana, który przez szaleństwo wyzwala dusze. Oto melancholijne akordy tanga i stłumione krzyki z samego dna domu. Oto bogactwo wizji ścigających się nawzajem, formujących się, zmieniających i przechodzących jedna w drugą: setki małych papierowych łódek; kolorowe szmaty rozrzucone jak fale Mare Nostro, aż do finału kwiatowej eksplozji, którą Pippo stworzył wraz z Thiérry Boutémy, normandzkim florystą.
Aktorzy Delbono pojawiają się na scenie jeden po drugim. Biorąc publiczność za rękę, każdego na swój sposób czynią towarzyszem podróży, częścią niekończących się poszukiwań.

ENG This work by Pippo Delbono becomes a new journey towards “joy” which keeps on with his extraordinary group of performers with a renewed mood concerning the void left by Bobò passing by. Bobò has been Delbono’s faithful stage companion since they met in 1995 in the psychiatric hospital in Aversa (Naples, Italy). He has been Delbono’s main performer for over twenty years as well as the poetic icon of Delbono’s art in all the theatre, opera, film works they did together. Bobò will be still a strong presence/absence in and out of the stage in this journey toward a “joy’s hymn”.

To stage a piece on joy is a search for that singular circumstance, it’s crossing rivers of extreme sentiment -- angst, happiness, pain, enthusiasm -- to try and capture [witness] at last, in the instant, the explosion of joy. Rather than freezing into images, sounds, or stage directions, Pippo Delbono and the actors of his Company try to push one step further each night in the direction of that unbound exaltation, this scorching intuition.

So bring in the clowns, the circus and its dance. And here’s the memory of a shaman who through madness sets souls free. Here’s tango’s melancholy chords, and stifled cries from the floor of the house. Here’s a bounty of visions chasing one another, forming and morphing and fading one into the next: hundreds of little paper boats; colored rags, strewn as waves of that Mare Nostro, “Our Father Sea who art not in Heaven” of Erri De Luca’s secular prayer; up until the finale, the floral explosion that Pippo created with Thiérry Boutémy, the Norman “fleuriste” who lives in Bruxelles and works worldwide.

Delbono’s actors go up on stage, one by one. Taking the audience by hand, each in his way, they make of each one a travel companion, a part of this endless search. Personal stories, masks, clowneries, memories, all fleeting images of people [humans] reaching for joy.
Each night, ready for surprise, to the rhythm of this company, on the path of this never-ending quest for joy.

Compagnia Pippo Delbono is one of the most unique and recognizable theatre companies in Europe, and its creator is considered one of the most original artists of contemporary theatre. Pippo Delbono – author, actor and director, founded the company in the early 80’s. He does not stage plays, he rather creates total creations, invented with a fixed group of actors. The turning point in his artistic quest was meeting socially excluded people: this is how the performance “Barboni” (1997) was born. Some of these actors still work with the company and are one of the features that contribute to its recognition.

Pippo Delbono and his team are the winners of many prestigious awards. In 2009, Compagnia Pippo Delbono received the prestigious European Theatre Award – the “New Theatre Reality” award.

Subsequent performances — “La rabbia” dedicated to Pasolini, “Guerra,” “Esodo,” “Gente di plastic,” “Racconti di giugno,” “Urlo,” “Il silenzio,” “Questo buio feroce,” “La menzogna,” “Dopo la battaglia,” “Orchids,” “Vangelo,” “La gioia” – similarly to previous performances, were staged all over the world in over fifty countries, in theatres and festivals, e.g. Festival Grec in Barcelona, Theater Spektakel in Zurich, Festwochen in Vienna, Festival TransAmériques in Montreal, Biennale in Venice etc.