Chciałbym zwrócić uwagę na coś, co wcale nie jest takie oczywiste, jakby się mogło wydawać. Mianowicie, jak ważny dla tego Teatru jest współczesny, polski tekst. Mamy plejadę współczesnych autorów polskich:

Szczepan Twardoch, który mówi, że to jego teatr,

Jerzy Pilch, którego zagrano u nas po raz pierwszy na Śląsku, a więc w jego ojczystym regionie,

Magda Fertacz,

Janusz Głowacki,

Bruno Schulz

Przemysław Wojcieszek

i oczywiście Kazimierz Kutz ,

a od dopiero co Marek Modzelewski.

Wydaje mi się, że nie ma drugiego takiego teatru w Polsce, gdzie w jednym sezonie, w repertuarze byłoby tyle współczesnych polskich tekstów.

Czy to jest ważne? A co lepiej opisze obecną rzeczywistość tutaj niż współczesny tekst stąd? Więc chyba tak. Chyba ważne.

A pisze to z satysfakcją żyjący autor, który tu znalazł swoje miejsce.

Jeśli teatr reaguje na sytuację, niekoniecznie bezpośrednio i niekoniecznie do końca świadomie, ale jeśli rzeczywiście rezonuje z tym, co, można powiedzieć, jest w powietrzu, to znaczy, że świat wokół Teatru Śląskiego zrobił się bardziej mroczny. Teatr nie wywołuje, ale odpowiada, wydobywa to, co nie do końca widoczne. I tak po premierze "Wielu demonów" zagościła w Wyspiańskim Rosemary. Znakomita autorka, Magda Fertacz, zwyciężczyni historycznej pierwszej Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, inspirowała się słynnym horrorem Polańskiego pt. "Dziecko Rosemary". Kto zna twórczość Magdy Fertacz, wie, że to tylko inspiracja i że będzie gęsto i będzie niespodzianka.

Po adaptacji polskiej powieści Jerzego Pilcha mamy więc inspirację Polańskim. A na scenie wciąż "Psubracia", więc krew się leje, a zło przegląda się w scenicznym lustrze. Może się wystraszy samo siebe i ucieknie gdzieś z wiatrem, przycichnie.

Jest metafizycznie. Wyspiański chyba by był zadowolony.

Została.

Taka, jaką lubiliśmy. Dobra, dobre uczucia budząca, zawsze z łagodnym uśmiechem, zawsze kompetentna, uczciwa, zorganizowana, łącząca ludzi Łucja Ginko.

Została przed świętami.

Spotykaliśmy ją na wszystkich premierach, teatralnych świętach, na festiwalach, w komisjach jurorskich, w których pełniła rolę tej życzliwej światu.

Została, jako osoba bardzo ważna dla śląskiej kultury, jako jej część łącząca, organizująca i zawsze pomocna.

Została niespodziewanie, nagle, przed świętami Bożego Narodzenia 2018 roku. Odeszła z życia tu i teraz. Zamieszkała w Zawsze.

Trudno uwierzyć, że nie będzie jej na następnej premierze w Teatrze Śląskim, z którym szczególnie w ostatnim czasie była związana.

Trudno uwierzyć, że nie zamieni się już z nią paru dobrych słów w przelocie pomiędzy jednym zdarzeniem, a drugim.

Trudno uwierzyć, że bierze dziś udział w zdarzeniach, które jeszcze nas nie dotyczą, jeszcze przez chwilę.

Do widzenia, Łucjo! Życzę ci w imieniu całego Teatru najwspanialszych, najniezwyklejszych świąt Bożego Narodzenia, jakich w ogóle nie umiemy sobie wyobrazić!

Trzeba odnotować, że trwają zajęcia kolejnej Szkoły Pisania w Teatrze Śląskim. Spotykamy się regularnie, za każdym razem na cztery godziny. Czasem się przeciąga dłużej. Uczestników wybrano w dość bezwzględnej selekcji. Kandydaci wysyłali próbki swoich tekstów oraz przeszli krótkie rozmowy wstępne. Chodziło o to, żeby stworzyć grupę ludzi, którzy albo już dużo umieją i potrzebują iść dalej, czegoś im brak i nie wiedzą czego, albo o tych, którzy bardzo wyraźnie i ciekawie rokują. Wśród uczestników są więc zarówno dorośli uczestniczący już mocno w życiu teatralnym autorzy, organizatorzy festiwali teatralnych, prowadzący własne grupy teatralne, autorka powieści, jak i ludzie nie posiadający jeszcze teatralnego ani pisarskiego doświadczenia, w tym bardzo zdolna licealistka. Część osób jest ze Śląska, ale spora część grupy dojeżdża z innych rejonów Polski, z Warszawy, Łodzi, Kielc, Białegostoku, Lublina. Jesteśmy na etapie rozmów, lektur, dyskusji o tych lekturach, ćwiczeń ogólnorozwojowych. Ten etap powoli się kończy i od nowego roku będziemy przechodzić do pisania własnych sztuk. Ci, którzy wytrwają i przetrwają, mają dokończyć swoje teksty przed końcem sezonu i mają to być pełnowymiarowe, ciekawe znakomite sztuki teatralne, inspiracjami, pomysłami, rozwiązaniami zakorzenione tu, w Teatrze Śląskim i w Szkole Pisania.

Hasłem tegorocznej edycji jest powrót wielkich opowieści.