Ta opowieść jest kłamstwem, ale też najszczerszą prawdą. Bo to opowieść o groteskowym, niemym grymasie, który rozdziera twarz, zanim wybrzmi krzyk bezsilności. To opowieść o wspólnym malowaniu ścian, zakładaniu krawatów, strojeniu choinki i splataniu się ze sobą w ten wyjątkowy sposób. Ale też o wyczynach na kanapie i o kanapie pustej. Bo to opowieść o osobliwej umiejętności słyszenia  każdej sytuacji, choć wielu z nich nie sposób zrozumieć. To wreszcie opowieść o melancholii i anhedonii po stracie, które nie muszą trwać wiecznie. Trzeba podjąć próbę przetrwania, a pomóc w tym może taniec, muzyka, baśniowość... o tym też będzie ta opowieść!

Sztuka „Popioły. Milenium” porusza tematykę osamotnienia, wyobcowania i próby odnalezienia się po stracie. Przedstawia dwie przeplatające się historie, których bohaterowie mierzą się z procesem żałoby, poszukując drogi do spokoju i równowagi. To przedstawiciele pokolenia Y, czyli tzw. milenialsów, pierwszej generacji dorastającej w demokratycznej Polsce, ale wychowanej na bajkach Disneya i marzącej o księciu na białym koniu. Tytułowe popioły symbolizują więc proces odchodzenia i domykania kolejnych życiowych rozdziałów u dorosłych młodych Polaków. Czy bohaterowie odrodzą się jak Feniks z popiołów?

W „Feniksach. Antologii tekstów Szkoły Pisania Sztuk 2023” Bartosz Cudak, kurator projektu WyspianKiss pisze:

„Popioły. Milenium Miszy Czornego ujęły mnie strumieniem świadomości, który jest niejako wpisany w formę tego utworu. Jest to, w moim odczuciu, przelany na papier głos pokoleniowy, który krzyczy do czytelnika, domaga się uznania jego doświadczeń bólu i straty. Głos rozszczepiony, poszatkowany na kawałki, a jednocześnie zapętlony, niczym tiktokowy trend. Strumień świadomości jako narzędzie dramatopisania”.

Projekt zrealizowany w ramach programu Tyskie Inicjatywy Kulturalne we współpracy z Teatrem Śląskim im. St. Wyspiańskiego w Katowicach oraz Stowarzyszeniem Anatomia Rocka.

Scenariusz powstał podczas 6. edycji Szkoły Pisania Sztuk w Teatrze Śląskim im. St Wyspiańskiego w Katowicach prowadzonej przez Artura Pałygę.

Sztuka otrzymała Nagrodę Główną Agencji Teatru i Dramatu ADiT podczas 1. edycji projektu WyspianKiss.

Uwaga! Spektakl przeznaczony dla widzów powyżej 16 roku życia. W spektaklu wykorzystywane są światła stroboskopowe, częściowa nagość, wulgarny język oraz treści dotyczące depresji, alkoholizmu i samobójstwa.