data publikacji: 2021.06.27
Kulminacja festiwalu i nowe, gwiazdorskie tytuły: "Bokser" Sz. Twardocha z Hamburga w reż. E. Marciniak oraz spektakl "Koniec z Eddym" w reż. Anny Smolar w STUDIO teatrzegalerii oraz teatr tańca Ohada Naharina!
WIĘCEJ
|
Zostań w domu, ale zagość w TEATRZE! Dziś kulminacja międzynarodowego festiwalu OPEN THE DOOR w Teatrze Śląskim! Propozycje repertuarowe dostępne są m.in. z audiodeskrypcją, językiem migowym (PJM), napisami dla Głuchych. W programie znaleźli się artyści z Polski, Włoch, Rosji, Niemiec, Izraela, Wielkiej Brytanii. Czwarta edycja festiwalu realizowana jest w formule online, a wszystkie propozycje prezentowane są widzom po zalogowaniu na platformie openthedoor.teatrslaski.art.pl. Międzynarodowy Festiwal potrwa do niedzieli 27 czerwca 2021. Wydarzenie jest możliwe dzięki wsparciu zarówno ze strony Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Funduszu Wsparcia Kultury ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, jak i dzięki dofinansowaniu ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego. Sponsorem festiwalu jest firma Gaz-System.(www.gaz-system.pl)
CO DZISIAJ? zaloguj się na openthedoor.teatrslaski.art.pl 27 czerwca (niedziela) STUDIO teatrgaleria (POLSKA) Spektakl Anny Smolar zainspirowany autobiograficzną, debiutancką powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej. Pojawiają się wątpliwości: Czy masz prawo opuścić swoją rodzinę? Czy masz prawo uciec z miejsca, w którym się wychowałeś? Czy masz prawo porzucić siebie? W świecie opisanym przez Louisa nie ma jednak ani miejsca na inność, ani na okazywanie słabości. Każdy objaw delikatności, ambicji czy marzeń o czymś więcej i byciu kimś innym znika pod ciężarem zmordowanych ciał i czerwonych cegieł, które razem tworzą scenerię małego miasteczka. Powrót Édouarda do historii dorastającego w biednej, robotniczej rodzinie Eddy’ego jest gestem emancypacyjnym. Służy wymazaniu tej osoby, która doświadczyła prześladowania i braku akceptacji ze strony otoczenia. Édouard dokonuje wymazania, aby móc napisać swoją opowieść od nowa. BATSHEVA DANCE COMPANY (IZRAEL) YAG - teksty wypowiadane podczas spektaklu:
THALIA THEATER (NIEMCY) „Bokser” – pod takim tytułem na niemieckim rynku ukazał się bestseller Szczepana Twardocha (w Polsce „Król”) i pod takim szyldem powieść trafiła na scenę w Hamburgu, na której spektakl wyreżyserowała Ewelina Marciniak. To kolejna inscenizacja prozy Twardocha przygotowana przez reżyserkę – zaczynała tę sceniczną przygodę od głośnej prapremiery „Morfiny” w Teatrze Śląskim granej w przestrzeni Szybu Wilson. Adaptacja Jarosława Murawskiego przy współudziale reżyserki „Boksera” odbiega od oryginału powieści. „Sięgnęłam po powieść Twardocha, aby opowiedzieć o warunkach, w których wybucha zło, rodzące poczucie przewagi nad ofiarami. Przemoc nie jest przypisana do żadnej nacji, nie jest cechą jedynie niektórych narodów, a więc w tym sensie ta historia nie jest ani polska, ani żydowska czy niemiecka, lecz uniwersalna" – wyjaśniała Marciniak. W spektaklu nie sposób oderwać oczu od charyzmatycznego żydowskiego boksera Jakuba Szapiro w doskonałej kreacji Sebastiana Zimmlera, jednocześnie Marciniak zadbała o równowagę między męskimi postaciami a kobietami, które w kreowanym przez nią teatralnym świecie mają potężną moc sprawczą. Pozostałe dostępne tytuły: TEATR 21 (POLSKA) W wideoperformansie „Ciało w ciało z Marilyn” aktorki Teatru 21 Maja Kowalczyk i Aleksandra Skotarek wcielają się w postać Marilyn Monroe. Gest sięgnięcia przez aktorki Teatru 21 po figurę słynnej amerykańskiej aktorki jest grą z wyobrażeniami i oczekiwaniami widzów związanymi z postrzeganiem kobiecości, aktorstwa i seksualności osób z niepełnosprawnościami. Lektura dzienników Monroe odkrywa obraz artystki bardzo świadomej, zgłębiającej techniki aktorskie, poetki i intelektualistki, co pozornie nie mieści się w wizerunku seksbomby. A czy w wizerunku tym jest miejsce na chorobę lub niepełnosprawność? Artystki Teatru 21 wchodzą w grę z postacią Monroe i badają, w jaki sposób postrzegane jest ciało niepełnosprawne w społeczeństwie. Jakie są granice między normą i nienormatywnością, ludzkim i nie-ludzkim, męskością i kobiecością? Teatr 21, tegoroczny laureat Paszportu „POLITYKI”, brawurowo przełamał stereotypy dotyczące pracy teatralnej z osobami niepełnosprawnymi. W zespole aktorami są przede wszystkim osoby z zespołem Downa i spektrum autyzmu, które stały się pełnoprawnymi uczestnikami scenicznego życia. Performans „Ciało w ciało z Marilyn” został zamówiony przez Sašę Asentića w ramach projektu „DIS- is not included”. Wydarzenie ufundowano ze środków Departamentu Kultury i Europy Senatu Miasta Berlina. Miało ono swoją premierę w lutym 2021 r. w Sophiensæle w Berlinie. PAŃSTWOWY AKADEMICKI TEATR DRAMATYCZNY „CZERWONA POCHODNIA” (ROSJA) Głośny „Oniegin”, nagrodzony aż w dwóch kategoriach najbardziej prestiżową rosyjską nagrodą teatralną, Złotą Maską, zachwyca nawet najwierniejszych miłośników znanego na całym świecie poematu Puszkina. Inscenizacja Kuliabina zanurzona jest w wewnętrznych myślach bohaterów, w ich nadziejach, rozpaczach, namiętnościach i rozczarowaniach. Jego adaptacja koncentruje się na przeżyciach czwórki głównych postaci: Oniegina, Tatiany, Olgi i Leńskiego. Nie oglądamy wielkich balów, tłumów i wszystkiego, co składa się na puszkinowski obraz rosyjskiego życia. Zostajemy natomiast z intymną historią miłosną, która doskonale pokazuje, że „Eugeniusz Oniegin” to wciąż arcydzieło, które może idealnie rezonować z naszą współczesną rzeczywistością XXI wieku. ROSYJSKI PAŃSTWOWY TEATR „SATYRYKON” im. ARKADIUSZA RAJKINA (ROSJA) Moskiewski „Times” po premierze „Mewy” opublikował recenzję określającą spektakl jako niezwykły. Brytyjscy recenzenci chwalili, że tylko Rosjanie mają odwagę zagrać intymną, pełną ciszy sztukę Czechowa z takim teatralnym rozmachem. Bo teatr, artyści i sztuka są głównym motywem w spektaklu Teatru „Satyrykon”. Reżyser przed premierą podkreślał, że jego bohaterowie żyją w fikcyjnym świecie, który determinuje sztuka i teatralność. Teatr jest dla nich ważniejszy niż życie czy miłość, jest substytutem wszystkiego. Przynosi im jednak ból i czechowowską samotność. Szalony spektakl Butusova obfituje w niesamowite zwroty akcji i sceniczne obrazy prezentujące wir twórczości artystycznej i udrękę artysty, który usiłuje znaleźć własny artystyczny język. W obsadzie gwiazdy rosyjskiej sceny: Timofiej Tribuncew czy Agrippina Stieklowa. TEATR USTA USTA REPUBLIKA (POLSKA) Chcąc pokazać oryginalne zjawiska z pogranicza działań teatralnych realizowanych w sieci, sięgamy do projektu „Alicja 0700” z 2005 roku. Na wiele lat wcześniej, zanim pandemia wywołała erupcję projektów online dla widzów, powstał pierwszy polski spektakl odbywający się w wirtualnej przestrzeni sieci telefonicznej, udostępniony następnie w 2008 r. w wersji internetowej. Inspiracją „Alicji 0700” była „Tybetańska księga umarłych”, zbiór porad szeptanych do ucha osobie zmarłej, której dusza wędruje w zaświatach, narażona na możliwość ponownych narodzin. Historia Alicji, jej Brata i pana Doktora (postaci interaktywnego słuchowiska) to łamigłówka – jedna z wielu, jakich możemy się stać uczestnikami, a proces jej rozwiązywania to złudzenie podejmowania logicznych decyzji. Odbiorca przedstawienia wirtualnie „łączy się” ze spektaklem pod wskazanym przez teatr adresem i słuchając historii, za pomocą klawiatury numerycznej podejmuje w imieniu bohaterów decyzje, od których zależy przebieg akcji. CENTRUM REZYDENCJI TEATRALNEJ SCENA ROBOCZA (POLSKA) Tygodniowo dwoje lub nawet troje nastolatków i młodych dorosłych ginie w wyniku podjętej, skutecznej próby samobójczej. „Dzieci Saturna” to artystyczny projekt dokumentalny o zaostrzającym się kryzysie zdrowia psychicznego wśród młodych ludzi. Celem było zrozumienie, co ich pcha w otchłań, z której – jak im się zdaje – jedynym ratunkiem jest rezygnacja z życia. Inspiracją dla projektu jest figura Saturna – w zachodniej astrologii utożsamiana z melancholią i stanami depresyjnymi, w mitologii Saturn jest natomiast patronem cierpiących na utratę chęci do życia. Dzisiejsza rzeczywistość, którą współtworzymy, niczym Saturn pożera własne dzieci. Jak możemy je uratować? Projekt składa się z dwóch części. Pierwsza to internetowy hipertekst umożliwiający podróżowanie szlakiem prawdziwych historii bohaterek i bohaterów opowiadających o własnych doświadczeniach. Druga część to słuchowisko ASMR. ASMR (ang. autonomous sensory meridian response) to zjawisko przyjemnego mrowienia w okolicach głowy, szyi i w innych obszarach ludzkiego ciała. Twórcom zależało na odczarowaniu mrocznej figury Saturna, stąd zaproponowali dla przeciwwagi relaksującą ASMR-ową podróż. W słuchowisku wykorzystany został fragment książki „Odyseja kosmiczna” Arthura C. Clarke’a. Zachęcamy do eksploracji hipertekstu umieszczonego w sieci, odtworzenia słuchowiska oraz zapraszamy na dyskusję online 25 czerwca o godz. 16.30. Udział w niej wezmą twórczynie projektu oraz Lucyna Kicińska – pedagożka i trenerka, koordynatorka Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży. Tematem będą kryzys zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży oraz samobójstwa, które nasiliły się w czasie pandemii. |
MNIEJ
data publikacji: 2021.06.26
Performance "Czułość. Jestem. 24h" od rana na słynnym poznańskim festiwalu
WIĘCEJ
|
Z dumą informujemy, że dziś od 6.00 rana w Poznaniu prezentujemy nasz performance "Czułość. Jestem. 24 h.", wyprodukowany przez Fundację Teatru Śląskiego „Wyspiański" oraz artystyczny kolektyw w składzie: Teatr Śląski, Teatr Mały w Tychach, Galeria La Squadra, Galeria Katowicka. Prapremiera dobowego działania z udziałęm Kamilli Baar i w reżyserii Katarzyny Borkowskiej odbyła się rok temu podczas Międzynarodowego Festiwalu OPEN THE DOOR. Do jutra można oglądać performance w Poznaiu na ul. Półwiejskiej, przy Starym Marychu w ramach prestiżowego 31. Malta Festival Poznań. Trwająca 24 godziny instalacja Katarzyny Borkowskiej z udziałem Kamilli Baar, inspirowana mitem o Orfeuszu i Eurydyce oraz książką „Cienie. Eurydyka mówi” Elfride Jelinek. Studium kobiety będącej pod nieustanną presją i kontrolą, zniewolonej oceniającym spojrzeniem. Zamknięta w szklanej klatce ze strzegącym jej, ale jednocześnie zagrażającym jej wężem, przez dobę będzie poddawana ciągłej obserwacji przypadkowej publiczności. Projekt artystek przesycony jest różnorodną symboliką, a odosobnienie i kontrola, której podda się aktorka, budzi mocne skojarzenia z czasami powszechnej izolacji. fot. dokumentacja dla festiwalu Malta | Klaudyna Schubert // klaudynaschubert.eu
|
MNIEJ
data publikacji: 2021.06.26
Sobota z festiwalem to m.in. nagradzany "Oniegin", performanse Teatru 21 i spotkanie przy stole z uchodźcami
WIĘCEJ
|
Zostań w domu, ale zagość w TEATRZE! Trwa międzynarodowy festiwal OPEN THE DOOR w Teatrze Śląskim, podczas którego zaplanowano 14 wydarzeń. Propozycje repertuarowe dostępne są m.in. z audiodeskrypcją, językiem migowym (PJM), napisami dla Głuchych. W programie znaleźli się artyści z Polski, Włoch, Rosji, Niemiec, Izraela, Wielkiej Brytanii. Czwarta edycja festiwalu realizowana jest w formule online, a wszystkie propozycje prezentowane są widzom po zalogowaniu na platformie openthedoor.teatrslaski.art.pl. Międzynarodowy Festiwal potrwa do niedzieli 27 czerwca 2021. Wydarzenie jest możliwe dzięki wsparciu zarówno ze strony Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Funduszu Wsparcia Kultury ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, jak i dzięki dofinansowaniu ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego. Sponsorem festiwalu jest firma Gaz-System.(www.gaz-system.pl)
CO DZISIAJ? zaloguj się na openthedoor.teatrslaski.art.pl 26 czerwca (sobota) KOOPERATYWA: FUNDACJA „KUCHNIA KONFLIKTU”, RESTAURACJA „AMFORA”, TEATR ŚLĄSKI (CZECZENIA, POLSKA) Po raz pierwszy na festiwalu zapraszamy na kulinarną kooperatywę i projekt odnoszący się z jednej strony wprost do problemu kryzysu migracyjnego w Europie, z drugiej promujący dziedzictwo kultury niematerialnej – kultury kulinarnej Czeczenii. Warszawska Kuchnia Konfliktu to znane zaangażowane społecznie bistro-sklep oraz przestrzeń do dialogu współtworzona przez uchodźców i uchodźczynie. To miejsce dające kluczowe wsparcie w budowaniu poczucia bezpieczeństwa oraz szansę podzielenia się znakomitą wegetariańską kuchnią. To tu pracę znajdują uchodźcy i uchodźczynie, którzy uciekli do Polski przed wojną i konfliktami. Do Katowic przyjedzie związana z Kuchnią Konfliktu Khedi Alieva, która wraz z Katarzyną Rogowską będzie przygotowywała dania kuchni czeczeńskiej. Goście restauracji będą mogli spróbować m.in. placka hingalsz z farszem z batatami oraz kuli czeczeńskich z mąki kukurydzianej ze szczypiorkiem. Khedi Alieva to członkini Rady Imigrantów i Imigrantek w Gdańsku, pochodzi z Czeczenii, z wykształcenia pedagożka. Uczestniczyła w tworzeniu i wdrażaniu Modelu Integracji Imigrantów w Gdańsku. Absolwentka Szkoły Mentorów Międzykulturowych Fundacji Ocalenie, Szkoły Liderów Fundacji RCI, Programu „Draw the line” Fundacji Feminoteka oraz kursów rozwoju kompetencji międzykulturowych. Współautorka i realizatorka programów edukacyjnych dla szkół, badań i artykułów naukowych na temat integracji imigrantów i uchodźców. Prezeska zarządu Fundacji Kobiety Wędrowne. We wspólnym gotowaniu będzie towarzyszyła jej Katarzyna Rogowska, szefowa kuchni, która swoje doświadczenie i inspiracje czerpie z licznych miejsc pracy i podróży po Europie i Kaukazie. Z wykształcenia artystka, od 2015 r. z powodzeniem prowadzi autorską kuchnię w Katowicach, dla której zdobyła m.in. dwie czapki Gault&Milleau, odebrała też nagrodę dla najlepszej kobiety szef południa oraz najlepszej kobiety szef w Polsce. TEATR 21 (POLSKA) W wideoperformansie „Ciało w ciało z Marilyn” aktorki Teatru 21 Maja Kowalczyk i Aleksandra Skotarek wcielają się w postać Marilyn Monroe. Gest sięgnięcia przez aktorki Teatru 21 po figurę słynnej amerykańskiej aktorki jest grą z wyobrażeniami i oczekiwaniami widzów związanymi z postrzeganiem kobiecości, aktorstwa i seksualności osób z niepełnosprawnościami. Lektura dzienników Monroe odkrywa obraz artystki bardzo świadomej, zgłębiającej techniki aktorskie, poetki i intelektualistki, co pozornie nie mieści się w wizerunku seksbomby. A czy w wizerunku tym jest miejsce na chorobę lub niepełnosprawność? Artystki Teatru 21 wchodzą w grę z postacią Monroe i badają, w jaki sposób postrzegane jest ciało niepełnosprawne w społeczeństwie. Jakie są granice między normą i nienormatywnością, ludzkim i nie-ludzkim, męskością i kobiecością? Teatr 21, tegoroczny laureat Paszportu „POLITYKI”, brawurowo przełamał stereotypy dotyczące pracy teatralnej z osobami niepełnosprawnymi. W zespole aktorami są przede wszystkim osoby z zespołem Downa i spektrum autyzmu, które stały się pełnoprawnymi uczestnikami scenicznego życia. Performans „Ciało w ciało z Marilyn” został zamówiony przez Sašę Asentića w ramach projektu „DIS- is not included”. Wydarzenie ufundowano ze środków Departamentu Kultury i Europy Senatu Miasta Berlina. Miało ono swoją premierę w lutym 2021 r. w Sophiensæle w Berlinie. PAŃSTWOWY AKADEMICKI TEATR DRAMATYCZNY „CZERWONA POCHODNIA” (ROSJA) Głośny „Oniegin”, nagrodzony aż w dwóch kategoriach najbardziej prestiżową rosyjską nagrodą teatralną, Złotą Maską, zachwyca nawet najwierniejszych miłośników znanego na całym świecie poematu Puszkina. Inscenizacja Kuliabina zanurzona jest w wewnętrznych myślach bohaterów, w ich nadziejach, rozpaczach, namiętnościach i rozczarowaniach. Jego adaptacja koncentruje się na przeżyciach czwórki głównych postaci: Oniegina, Tatiany, Olgi i Leńskiego. Nie oglądamy wielkich balów, tłumów i wszystkiego, co składa się na puszkinowski obraz rosyjskiego życia. Zostajemy natomiast z intymną historią miłosną, która doskonale pokazuje, że „Eugeniusz Oniegin” to wciąż arcydzieło, które może idealnie rezonować z naszą współczesną rzeczywistością XXI wieku. Pozostałe dostępne tytuły: ROSYJSKI PAŃSTWOWY TEATR „SATYRYKON” im. ARKADIUSZA RAJKINA (ROSJA) Moskiewski „Times” po premierze „Mewy” opublikował recenzję określającą spektakl jako niezwykły. Brytyjscy recenzenci chwalili, że tylko Rosjanie mają odwagę zagrać intymną, pełną ciszy sztukę Czechowa z takim teatralnym rozmachem. Bo teatr, artyści i sztuka są głównym motywem w spektaklu Teatru „Satyrykon”. Reżyser przed premierą podkreślał, że jego bohaterowie żyją w fikcyjnym świecie, który determinuje sztuka i teatralność. Teatr jest dla nich ważniejszy niż życie czy miłość, jest substytutem wszystkiego. Przynosi im jednak ból i czechowowską samotność. Szalony spektakl Butusova obfituje w niesamowite zwroty akcji i sceniczne obrazy prezentujące wir twórczości artystycznej i udrękę artysty, który usiłuje znaleźć własny artystyczny język. W obsadzie gwiazdy rosyjskiej sceny: Timofiej Tribuncew czy Agrippina Stieklowa. DV8 PHYSICAL THEATRE (WIELKA BRYTANIA) Tuż po wyprzedanej trasie po Europie spektakl „Enter Achilles” (1995) został także zrealizowany w formie filmowej (1996). Lloyd Newson we współpracy z wykonawcami podjął temat stereotypów związanych z męskością. Opierając się na obserwacjach i doświadczeniach, stworzył choreografię, w której klasyczna męska mowa ciała, zachowania i gesty przeradzają się w niemal hipnotyczny taniec. Obserwujemy „zwyczajną sytuację”: kilku mężczyzn w pubie, słuchają hitów z szafy grającej, oglądają mecz, żartują z kuflami w rękach. Ich głupie zabawy podszyte są jednak sporą dawką brutalności oraz przemocy i z każdą minutą bohaterowie ujawniają coraz bardziej mroczne strony męskiej psychiki. „Dead Dreams of Monochrome Men” to pierwsze tak obsypane nagrodami przedstawienie budzącej kontrowersje w świecie teatru tańca formacji DV8 Physical Theatre. Punktem wyjścia dla twórców stała się historia Dennisa Nilsena, seryjnego mordercy młodych mężczyzn. U podstaw pracy nad spektaklem leżało również przekonanie, że społeczna homofobia musi pociągać za sobą tragiczne konsekwencje. DV8 wiele swoich spektakli przygotowuje zarówno w wersji scenicznej, jak i filmowej, dlatego też podczas tegorocznej edycji festiwalu zobaczymy dwie spośród ich produkcji przeniesionych na ekran. TEATR USTA USTA REPUBLIKA (POLSKA) Chcąc pokazać oryginalne zjawiska z pogranicza działań teatralnych realizowanych w sieci, sięgamy do projektu „Alicja 0700” z 2005 roku. Na wiele lat wcześniej, zanim pandemia wywołała erupcję projektów online dla widzów, powstał pierwszy polski spektakl odbywający się w wirtualnej przestrzeni sieci telefonicznej, udostępniony następnie w 2008 r. w wersji internetowej. Inspiracją „Alicji 0700” była „Tybetańska księga umarłych”, zbiór porad szeptanych do ucha osobie zmarłej, której dusza wędruje w zaświatach, narażona na możliwość ponownych narodzin. Historia Alicji, jej Brata i pana Doktora (postaci interaktywnego słuchowiska) to łamigłówka – jedna z wielu, jakich możemy się stać uczestnikami, a proces jej rozwiązywania to złudzenie podejmowania logicznych decyzji. Odbiorca przedstawienia wirtualnie „łączy się” ze spektaklem pod wskazanym przez teatr adresem i słuchając historii, za pomocą klawiatury numerycznej podejmuje w imieniu bohaterów decyzje, od których zależy przebieg akcji. |
MNIEJ
data publikacji: 2021.06.25
Robert Talarczyk, dyrektor naszej sceny, z jednym z najważniejszych wyróżnień teatralnych
WIĘCEJ
|
Nie milkną gratulacje i głosy po ogłoszeniu laureata tegorocznej edycji nagrody im. Zygmunta Hübnera, którą przyznano Robertowi Talarczykowi. Jak wyglądała jego droga jako twórcy i jako menagera instytucji kultury, scen w Bielsku-Białej oraz Katowicach? Lata twóczej podsumowuje w dzisiejszym artykule Marta Odziomek w katowickiej „Gazecie Wyborczej”. fot. Przemysław Jendroska |
MNIEJ
40-003 Katowice
tel. +48 32 258 72 51
teatrslaski@teatrslaski.art.pl
Kasa Biletowa
tel. +48 32 259 93 60
kasa@teatrslaski.art.pl
