Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu NOWE KSIĄŻKI, którego bohaterem w grudniu będzie profesor Dariusz Kosiński. Jego najnowsza publikacja „Teatr, który nadchodzi?” to zbiór artykułów i esejów poświęconych najnowszej historii teatru w Polsce. Autor – jako performatyk – po raz kolejny opisuje przedstawienia i zjawiska teatralne w kontekście wydarzeń społecznych i politycznych w naszym kraju. Pokazuje, że teatr – czasem nawet niezauważalnie – wpływa na naszą rzeczywistość, a niejednokrotnie nawet ją konstruuje. Książka ta jest więc emocjonalną i angażującą opowieścią – nie tylko o teatrze, ale o najważniejszych dziś sprawach, z którymi mierzy lub powinien mierzyć się każdy.

Wspólnie z autorem i zaproszonymi gośćmi zastanowimy się, jaki sens ma tworzenie teatru dzisiaj, w czasach kryzysów: uchodźczego, ekonomicznego czy politycznego, które podały w wątpliwość nasz dotychczasowy komfort i bezpieczeństwo. Spróbujemy także zapytać, czy dzisiejszy teatr znajduje się w stanie rozpadu, (nie)pozornej stabilności, czy może dopiero stopniowo wyłania się z ruin jak Feniks z popiołów? Zadamy także pytanie o problemy, z jakimi zmaga się instytucja teatralna, a także o to, jaki teatr może wykształcić się na kanwie dzisiejszej niepewnej i pluralistycznej rzeczywistości.

W dyskusji udział wezmą:

Dariusz Kosiński – badacz teatralny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Główny nurt jego badań stanowi polska tradycja teatralna i performatywna, którą łączy z analizami współczesnych przedstawień i dramatów społecznych, m.in. związanych z katastrofą smoleńską. Był współzałożycielem i przez kilkanaście lat pracownikiem Katedry Performatyki na Wydziale Polonistyki UJ. W latach 2010–2013 był dyrektorem programowym Instytutu im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. W latach 2014–2018 był zastępcą dyrektora Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od roku 2016 współpracuje jako krytyk teatralny z „Tygodnikiem Powszechnym”. W roku 2020 założył z Katarzyną Woźniak „żywosłowie.wydawnictwo”. Jest jego dyrektorem programowym i redaktorem. Najważniejsze publikacje: „Polski teatr przemiany” (2007), „Teatra polskie. Historie” (2010; przekłady: niemiecki, chiński, rosyjski, angielski), „Teatra polskie. Rok katastrofy” (2012), „Teatr, który nadchodzi?” (2023).

Mira Mańka – reżyserka i dramaturżka, tegoroczna absolwentka Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. Zajmuje się badaniem technik twórczego feedbacku. Stypendystka European Theatre Convention na rok 2023, uczestniczka wielu rezydencji artystycznych, m.in. Młodzi w Starym (Kraków, 2019), Młodzi i Nowy (Łódź, 2021 i 2022), Sopot NonFiction (Sopot, 2021), Sceny Nowej Dramaturgii (Rzeszów, 2022) czy Nowy Yorick (Gdańsk, 2023). Swoje spektakle realizowała m.in. w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie („Czartoryska. Artefakty”,2019), Teatrze Współczesnym w Szczecinie („Piknik pod wiszącą skałą”, 2020), Teatrze Nowym w Łodzi („Moim babkom rewolucjonistkom”, 2021) czy Teatrze im. Jana

Kochanowskiego w Opolu („Kamizelka”, 2022 oraz „Sztuka kochania”, 2023). Laureatka wielu nagród, m.in. Grand Prix dla najlepszego młodego reżysera Festiwalu Koszalińskie Konfrontacje Młodych „m-teatr” za spektakl „Piknik pod wiszącą skałą”.

Piotr Dobrowolski – literaturoznawca, teatrolog, teoretyk sztuki; profesor Uniwersytetu Adama Mickiewicza, zatrudniony na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej. Krytyk teatralny i literacki, komentator życia artystycznego, tłumacz, eseista. Członek Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych, redaktor kwartalnika „Czas Kultury” i dwutygodnika internetowego „czaskultury.pl”, członek Kapituły Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Współorganizator Ośrodka Badań nad Dramaturgią, zainicjowanego przez Uniwersytet Jagielloński i UAM. Autor i redaktor książek oraz tekstów naukowych, popularyzatorskich i krytycznych z zakresu literatury, teatru, widowisk, sztuk wizualnych i socjologii kultury.

Aneta Głowacka – doktorka nauk humanistycznych, profesorka Uniwersytetu Śląskiego, związana z Instytutem Nauk o Kulturze UŚ. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się na estetycznych przemianach w teatrze i dramacie XX i XXI wieku, instytucjonalnych podstawach działalności teatralnej, związkach teatru i polityki, a także na relacjach teatru z kulturami lokalnymi i rdzennymi. Od 2022 roku kieruje grantem NCN „Procesy demokratyzacyjne w teatrach instytucjonalnych w Polsce. Procedury, mechanizmy i relacje władzy”. Członkini zespołu badawczego realizującego na UJ grant „Przemoc w teatrze”.

Spotkanie poprowadzi Magdalena Rewerenda – doktorka nauk o sztuce, teatrolożka i adiunktka w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Recenzentka współpracująca między innymi z dwutygodnikiem „CzasKultury.pl”. Członkini komisji artystycznej 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Autorka książki „Performatywne archiwum teatru. Konsekwencje »Nie-Boskiej komedii. Szczątków«” Olivera Frljicia (2020). Zajmuje się teatrem i dramatem współczesnym oraz zwrotem pamięciowym i archiwalnym w humanistyce.

Koordynator cyklu: Bartosz Cudak