Zarówno Lea Bartucci, jak i Ben Vida są znanymi i niezwykle cenionymi artystami nowojorskiej sceny muzyki eksperymentalnej. Podziw budzi ich podejście do muzyki elektroakustycznej, a przede wszystkim przesuwanie jej granic. Współpracę zaczęli latem 2021 roku, kiedy zamieszkali po przeciwnych stronach tej samej góry niedaleko Woodstock, w stanie Nowy Jork. Jednak u podstaw ich współpracy artystycznej leżą najzwyklejsze, przyjacielskie rozmowy, które powoli ewoluowały i ostatecznie przybrały formę wspólnego improwizowania, kwestionującego naturę dialogu i samego języka.

Album „Murmurations” (wydany przez Cibachrome Editions, label prowadzony przez Leę Bertucci) to pierwszy efekt tego procesu. Dziesięć utworów, z których sześć jest całkowicie instrumentalna, a cztery są efektem wieloletniego zaangażowania artystów w pracę nad ludzkim głosem. Twórczość duetu ulokowana jest na fascynującej, niezbadanej jeszcze pozycji, gdzieś w okolicach muzyki konkretnej, dźwiękowej poezji, free improv i twórczości Joan La Barbary, Katalin Ladik, Jeanne Lee czy Lindy Sharrok. Dużo w tej muzyce abstrakcji i dekonstrukcji, które współtworzą odrębny dźwiękowy ekosystem.

Mimo że Bartucci i Vida na swój sposób kwestionują percepcję tożsamości, czasu i miejsca, ich wspólna twórczość to głęboka, intymna muzyka, która – zdawałoby się – przeczy relacjom oczekiwanym między improwizatorami. To po prostu dwoje zagubionych w rozmowie artystów, napędzających tekstury, tony, wypowiedzi, które falują przez klimatyczne przestrzenie. Lea Bartucci i Ben Vida nieustannie podważają warunki rozmowy, współpracy i improwizacji, nie tracąc jednak młodzieńczej radości z tworzenia i ciekawości efektów, które wspólne tworzenie przynosi.

Więcej informacji jest dostępnych na stronie Festiwalu Ars Cameralisotwiera się w nowej oknie.