Spektakl z tłumaczeniem na PJM i audiodeskrypcją oraz napisami w języku polskim

Prezentacja spektaklu grupy warsztatowej Głuchych.

Być może to pierwsze w Polsce tego typu działanie teatralne Głuchych, które bierze na warsztat tzw. realizm psychologiczny. Właśnie nie teatr formy, plastyki, ruchu, obrazu, ale ten wyrażający się przez myśl aktora, jego emocjonalne uczestnictwo.
Twórcy uzmysłowili sobie, że podstawowym problemem w tej pracy są języki – osób głuchych i słyszących, a także ich wzajemna relacja. Ale zaraz w naturalny sposób pojawił się cel, do którego konsekwentnie zmierzali – stworzenie języka komunikacji scenicznej, języka, który byłby rodzajem mostu łączącego widownię i głuchą, i słyszącą.
W spektaklu biorą udział osoby głuche, słabosłyszące i słyszące oraz tłumacz, który stanowi odzwierciedlenie relacji tych osób w życiu, zwłaszcza publicznym – oczywiście w pewnych aspektach. Tak więc nasz tłumacz jest też… aktorem – „cieniem i duchem”.
Bez względu na to, jaki rezultat osiągnęliśmy, ważne było zrealizowanie podstawowego założenia – spektakl ma przemawiać do widowni zintegrowanej, bez podziału i bez wyłączności. Tylko takie działanie ma bowiem sens – przekraczanie wzajemne granicy niezrozumienia i uwspólnienie działania artystycznego, w tym wypadku spektaklu teatralnego. Ma to symboliczny wymiar twórczy w ramach „jednego środowiska” Głuchych i osób słyszących, bez nadawania szczególnej podmiotowości jednej ze stron.
Bez wahania można powiedzieć, że jest to rodzaj eksperymentu, satysfakcjonującego i otwierającego nową perspektywę. Twórcy popełniali błędy, potykali się, walczyli z tłumaczeniem tekstu, czasem i własnymi słabościami. Byli grupą szlachetnych ochotników, którzy wzajemnie sobie zaufali.

Ta praca nie jest zakończona – to w zasadzie początek procesu, którego efektem powinno być usunięcie audiodeskrypcji, napisów, tłumaczenia migowego z przekazu w teatrze Głuchych i słyszących. Twórcy wierzą, że jest możliwa „technika” przekazu czytelnego dla każdego odbiorcy, przekazu realizowanego wysokim językiem sztuki teatralnej.

ENG NOT LOVE, OR SEVENTEEN MEETINGS
presentation of a performance by the Deaf workshop group

Perhaps this is the first theatrical activity of this kind in Poland for the Deaf, which takes on the so-called psychological realism. Not the theatre of form, visual art, movement or image, but the one expressed through the actor’s thoughts and emotional participation.
The creators realised that the fundamental problem in this work was language – of deaf and hearing communities, and their relationship to each other. But immediately, a goal emerged that they consistently pursued – to create a language of stage communication, a language that would be a kind of bridge between the deaf and hearing audience.
The performance involves deaf, hard-of-hearing and hearing people and an interpreter, which is a reflection of their relationship in life, especially in public – in certain aspects, of course.
So our interpreter is also... an actor – “a shadow and a spirit.”
Whatever result we achieved, it was important to realise the basic premise – that the performance should speak to an integrated audience, without division and without exclusivity. For this is the only thing that makes sense – crossing the boundaries of mutual misunderstanding and the commonality of artistic action, in this case a theatrical performance. This has a symbolic creative dimension within the ‘one community’ of Deaf and hearing people, without giving special subjectivity to one side.
Without hesitation, it can be said to be a kind of experiment, rewarding and opening up a new perspective. The creators made mistakes, stumbled, fought against the translation of the text, sometimes their own weaknesses. They were a group of noble volunteers who trusted each other. This work is not finished – in fact, it is the beginning of a process that should result in the removal of audio description, subtitles, sign translation from the Deaf and hearing theatre message. The creators believe that it is possible to have a ‘technique’ for a message that is readable by any audience, a message realised in the high language of theatrical art.

Spektakl odbędzie się w Muzeum Śląskim.