Zapraszamy na drugą edycję multidyscyplinarnego przeglądu PRZYSTANEK ŚLĄSK, podczas którego odmieniamy Śląsk i Ślązaków przez wszystkie przypadki. Po spektakularnym sukcesie zeszłorocznej edycji pakujemy scenografię, kostiumy i… jedziemy do Warszawy. Zaczynamy już 28 września w Teatrze STUDIO.

Podobnie jak w pierwszej edycji przeglądu PRZYSTANEK ŚLĄSK, w tym roku także zaproponujemy widzom to, co z lokalnej, śląskiej kultury najciekawsze, najmocniej frapujące, najbardziej charakterystyczne i wzbudzające najwięcej emocji. Wrzesień i październik 2023 roku przyniosły około 60 wydarzeń realizowanych w kilkunastu miejscach województwa śląskiego. W tym roku idziemy o krok dalej: dzięki współpracy ze STUDIO teatrgalerią w Warszawie część wydarzeń zaproponujemy na jednej z najważniejszych scen w stolicy naszego kraju.

Jaka jest idea naszego przeglądu?

Śląsk na nowo i wciąż od nowa. Śląsk odmieniany przez wszystkie przypadki. Lokalność i lokalsi, Ślązacy z dziada pradziada i Nowi Ślązacy. Śląska cepeliada i Śląsk ultranowoczesny, prapremierowy, ponadczasowy. Śląsk na scenie i w kulisach, w muzyce, w słowach, rytmach i w powietrzu. Spróbujmy wspólnie poukładać te elementy, które wymykają się wszelkim klasyfikacjom, bo z natury są nieklasyfikowalne. Pokażmy to, co naszym zdaniem w lokalnej kulturze najcenniejsze, najciekawsze, najbardziej frapujące. Pokażmy wszystkim nasz PRZYSTANEK ŚLĄSK.

Jak my robimy Śląsk?

Teatr Śląski od lat twórczo eksploruje lokalne tematy. Spektakle takie jak „Piąta strona świata”, „Pokora”, „Skazany na bluesa”, „Węgla nie ma”, „Drach” czy „Byk” to tylko niektóre tytuły, dzięki którym na widowni zasiadali – często pierwszy raz – widzowie na co dzień posługujący się śląskim językiem, zainteresowani przewalającą się przez ten region historią czy chcący poznać bohaterów pochodzących stąd, podobnych sobie. Teatr Korez, pierwsza prywatna scena w Polsce, swoim „Cholonkiem” powstałym niemal dwie dekady temu, a później przedstawieniem „Mianujom mie Hanka” granym również w Parlamencie Europejskim czy ostatnim hitem „Weltmajstry”, eksploruje śląskość jako swój pomysł na komitywę z widzem. Oprócz Teatru Śląskiego czy Teatru Korez inne sceny województwa odkryły atrakcyjność lokalnych tematów; wystarczy przywołać wielki hit Teatru Zagłębia, czyli „Nikaj” Zbigniewa Rokity, „Chopców z Roosevelta” Teatru Nowego w Zabrzu czy kultowe przedstawienia unikatowego na teatralnej mapie Polski Teatru Naumionego z Ornontowic.

Kim jesteśmy?

My, twórcy na Śląsku i w Zagłębiu, na styku sceny i widowni wielokrotnie rozpracowywaliśmy lokalne traumy, opisywaliśmy dawne i obecne problemy tego miejsca, przypominaliśmy i o jasnych, i o szczególnie ciemnych momentach historycznych, które zaważyły na tym, gdzie i kim teraz jesteśmy. Nasi autorzy i bohaterowie przywracali wiarę, rozjaśniali pamięć i dodawali siły w budowaniu lokalnej tożsamości, często coraz bardziej zapomnianej. A teraz, w dobie kolejnej „Śląskiej Wiosny” – walki o własną tożsamość, o język i kulturę (narodowość śląską w Spisie Powszechnym zadeklarowało niemal 600 000 ludzi, „Kajś. Reportaż o Górnym Śląsku” Zbigniewa Rokity z Nagrodą Literacką NIKE, do tego ustawa o śląskim jako języku regionalnym) – chcemy spojrzeć szerzej, widzieć więcej i myśleć jaśniej o tym, co za nami, co mamy teraz i co jeszcze jest do zrobienia.