Ze smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Ignacego Gogolewskiego – dyrektora naszego teatru w latach 1971-1974.

Ignacy Gogolewski (ur. 17 czerwca 1931 w Ciechanowie) w 1953 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. W jego bogatym dorobku znalazł się rozległy i różnorodny repertuar teatralny, telewizyjny i filmowy. Zadebiutował rolą Demetriusza w spektaklu „Sen nocy letniej” Williama Shakespeare’a w reżyserii Jana Kreczmara (PWST, 1953). Zasłynął jako pierwszy powojenny Gustaw Konrad w „Dziadach” Adama Mickiewicza w reż. Aleksandra Bardiniego (Teatr Polski w Warszawie, 1955). Chętnie obsadzano go w repertuarze romantycznym, np. w rolach z dramatów Juliusza Słowackiego: Rizzia w „Marii Stuart” (Teatr Polski w Warszawie, 1958), Mazepy (Teatr Polski w Warszawie, 1958; Teatr Telewizji, 1969) czy Kordiana (Teatr Telewizji, 1963; Teatr Narodowy w Warszawie, 1965); zagrał też Gustawa w „Ślubach panieńskich” Aleksandra Fredry (Teatr Narodowy w Warszawie, 1963). Często powracał do swojego dawnego repertuaru, tyle że już w innych rolach: Senatora w „Dziadach” (Teatr im. Osterwy w Lublinie, 2001), Grzegorza w „Kordianie” (Teatr Polski w Warszawie, 2006). W Teatrze Śląskim zagrał m.in. tytułowego Świętoszka Moliera, Zygmunta Augusta w „Kronikach Królewskich” i Poetę w „Weselu” Wyspiańskiego.

Od roku 1969 Gogolewski zajmował się także reżyserią, a w roku 1971 po raz pierwszy został dyrektorem, obejmując stanowisko w Teatrze Śląskim w Katowicach. Będąc wykładowcą warszawskiej PWST, sprowadził do Katowic grupę swoich wychowanków, m. in. Ewę Dałkowską, Krzysztofa Kolbergera i Marka Kondrata. W kolejnych latach kierował Teatrem im. Osterwy w Lublinie (1980-85), a następnie Teatrem Rozmaitości w Warszawie (1985-89). Jako aktor związany był przede wszystkim z warszawskimi scenami, do których regularnie wracał.

Rodzinie i bliskim Zmarłego składamy wyrazy szczerego współczucia.
Dyrekcja i Zespół Teatru Śląskiego